Co oznaczają kolory szlaków w górach? Jakie jest znaczenie kolorów szlaków turystycznych?

Górskie wędrówki to świetny sposób na aktywny wypoczynek, który daje dużo satysfakcji. Jest to możliwość poprawy swojej kondycji fizycznej, ale również chwila wytchnienia od codziennej gonitwy. W zależności od naszego doświadczenia i kondycji powinniśmy odpowiednio opracować trasę planowanej wyprawy i wybrać szlak, który będzie dobrany do naszych możliwości. Jednak o poziomie trudności szlaku nie będzie o tym świadczył kolor szlaków turystycznych.

Podczas podróży możemy trafić na szlaki o różnych kolorach, nie tylko piesze. Może zdarzyć się tak, że nasza podróż będzie prowadziła drogą, która jednocześnie jest szlakiem pieszym, konnym, a zimą jeszcze narciarskim. Wówczas nie po kolorze, lecz po kształcie oznaczeń tras turystycznych będziemy mogli rozpoznać, jakiego rodzaju szlakiem się poruszamy.

Rodzaje szlaków turystycznych:

- piesze (górskie, nizinne)

- narciarskie,

- rowerowe,

- szlaki jeździeckie, konne,

- kajakowe/wodne

Kolory szlaków górskich. Co oznaczają kolory górskich szlaków?

Zdobywając kolejne szczyty należące do Korony Europy, mogę śmiało stwierdzić, że szlaki turystyczne w Polsce należą do jednych z lepiej oznaczonych. Zachowując należytą czujność podczas wędrówki nie trudno wypatrzeć oznaczenie szlaku w jednym z pięciu kolorów. Wiele osób mylnie łączy kolor szlaku górskiego z poziomem trudności. Przekonanie to jest błędem i ma odzwierciedlenie jedynie w określaniu poziomu trudności tras narciarskich, lecz nie pieszych. W wypadku szlaków narciarskich kolory odzwierciedlają stopień trudności trasy.

Kolory szlaków pieszych mają jednak inne znaczenie. Na podstawie koloru szlaku, którym prowadzi nasza droga, możemy dowiedzieć się jaki to rodzaj szlaku;

Kolory szlaków górskich w Polsce:

- Szlak czerwony

- Szlak niebieski

- Szlak zielony

- Szlak żółty

- Szlak czarny

Szlak czerwony: Czerwony szlak turystyczny to główny szlak danego pasma, może też być to szlak długodystansowy. To właśnie on zazwyczaj prowadzi do głównych atrakcji regionu i zapewnia najlepsze widoki. Czerwony kolor szlaku będzie nam towarzyszył podczas trasy przez Dom Śląski na Śnieżkę, na Turbacz idąc od strony Schroniska PTTK Stare Wierchy. Kolejny szlak górski oznaczony kolorem czerwonym to ten na Rysy od Palenicy Białczańskiej przez Wodogrzmoty Mickiewicza, Morskie Oko i Czarny Staw pod Rysami. Oznaczony kolorem czerwonym szlak z powodu swej atrakcyjności często skupia na sobie tłumy turystów.

Szlak niebieski: Szlak koloru niebieskiego to drugi najważniejszy szlak w okolicy zaraz po czerwonym. Jest szlakiem długim, ale nie głównym. Niebieski szlak turystyczny to m.in ten, którym dotrzemy np. z Wołosatego na Bukowe Berdo, aż do Ustrzyk Dolnych.

Szlak zielony: Zielony szlak to najczęściej ten, prowadzący do charakterystycznych miejsc w danym regionie, miejsc, które wato zobaczyć. Jest to często szlak widokowy, zapewniający niezapomniane krajobrazy górskie. Jest to np. szlak z Kuźnic na Kasprowy Wierch czy z Czarnego Stawu pod Rysami na Przełęcz pod Chłopkiem. Często są to też szlaki zapewniające najlepsze widoki. Są to szlaki krótsze niż czerwone, natomiast należy pamiętać, że nie świadczy to o poziomie trudności. Zarówno zielony jak jakikolwiek inny szlak może okazać się bardzo wymagający.

Szlak żółty: Szlaki oznaczone kolorem żółtym to najczęściej krótki łącznikowy szlak, mający na celu połączyć się z innym lub doprowadzić do konkretnego punktu. Dla przykładu żółty szlak prowadzi do Klasztoru Albertynów na Śpiącej Górze, w drodze z Kuźnic na Polanę Kalatówki.

Szlak czarny: Szlak w kolorze czarnym to ten, który w górach spotkamy najrzadziej, jednak nie ma to żadnego związku z jego trudnością. Jest to szlak łącznikowy lub dojściowy. Jest to np. krótki szlak dojściowy z Doliny Pięciu Stawów, na Kozi Wierch. Żeby uzmysłowić sobie, że kolor szlaku nie ma znaczenia, powinna wystarczyć informacja, że uznawany za najtrudniejszy szlak w polskich Tatrach (Orla Perć) ma kolor czerwony, a nie czarny. Jednocześnie szlak prowadzący z Pcimia do Schroniska PTTK na Kudłaczach (727 m n.p.m) ma kolor czarny, a jego stopień trudności jest nieporównywalnie niższy od tego prowadzącego przez tatrzańskie dwutysięczniki.

Czym kierować się wybierając szlak?

Jeżeli nie kolorem szlaku, to czym kierować się podczas planowania górskiej wycieczki?

Zdecydowanie lepszym sposobem na planowanie wędrówki niż kierowanie się kolorami szlaków pieszych w górach będzie ich charakterystyka, różnica przewyższeń i długość. Jeżeli różnica między punktem startowym i końcowy naszej trasy wynosi kilkaset metrów, na krótkim odcinku oznacza to, że możemy spodziewać się agresywnego podejścia i bardziej wymagającej trasy. Jeżeli z obliczeń wynika, że różnica wzniesień wynosi kilka procent, jasnym staje się, że wycieczka będzie należała do mniej wymagających. Aktualnie wiele dostępnych za darmo aplikacji pozwala na sprawdzenie „profilu góry” dzięki czemu, będziemy mogli przed wyruszeniem sprawdzić, jaka jest charakterystyka wybranego szlaku, jak się do niego przygotować i o której wyruszyć w góry, żeby bezpiecznie wrócić za dnia.

Szlaki w zależności od poziomu trudności mogą wymagać od nas czegoś więcej niż tylko dobrej kondycji. Górska wyprawa zdecydowanie różni się od wędrówki po dolinach i czasami może wymagać odpowiedniego sprzętu, o którym musimy pamiętać jeszcze przed wyruszeniem na szlak.

W Polsce nie znajdziemy via ferrat (szlaków wyposażonych w sztuczne ułatwienia służące autoasekuracji) z prawdziwego zdarzenia. W Polskich górach dominują szlaki pozbawione sztucznych ułatwień, jednak w wyższych partiach gór możemy natrafić na łańcuchy, drabinki, czy stopnie wycięte w skale mające na celu ułatwić zarówno wejście, jak i zejście ze szczytu. Podczas wejścia na taki szlak mogą przydać się dodatkowe elementy wyposażenia w postaci uprzęży, lonży, rękawiczek czy kasku.

Kto odpowiada za oznaczenia szlaków w polskich górach.

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajobrazowe dba o wyznaczenia i znakowanie szlaków turystycznych. Znakowane szlaki turystyczne to zasługa PTTK. To dzięki jednemu standardowi, który jasno określa instrukcja znakowania szlaków (instrukcja dostępna na stronie tej organizacji turystycznej) identyfikacja szlaku przychodzi nam z łatwością. Zarówno początek szlaku jak i jego koniec są odpowiednio oznaczone. Szlak turystyczny prowadzi często w miejscach gdzie oznakowanie szlaków nie jest takie proste. Wówczas z pomocą przychodzą elementy infrastruktury dostępne na trasie.